Miesiąc: styczeń 2021

Ericha Fromma koncepcja wolności

5/5 - (10 votes)

Wstęp

I. Inspiracje i źródła wolności
1. Biografia
2. Proces indywiduacji
3. Wolność pozytywna

II. Społeczeństwo hamujące wolność
1. Orientacja merkantylna
2. Komunizm
3. Współczesne społeczeństwo technologiczne

III. Społeczeństwo wolności
1.Postawa twórcza
2.Planowanie humanistyczne
3. Konsumpcjonizm z ludzką twarzą

Zakończenie

Bibliografia

Historia świata przedstawia poszukiwanie przez człowieka wolności. Walczył o nią, oddawał za nią swoje życie. Problem wolności można poruszać na wielu płaszczyznach: wolność osobista, państwowa, wolny wybór. W niniejszej pracy chciałbym zwrócić uwagę na wolność wewnętrzną charakterystyczną dla dojrzałej osobowości.

W swojej pracy licencjackiej chciałbym przyjrzeć się zagadnieniu wolności na podstawie dzieł Fromma.

Temat pracy wybrałem zainspirowany tym, że tęsknota za wolnością, ma znamiona uniwersalności, można o niej powiedzieć, że jest ona głęboko zakorzenioną w nas samych, że jest atawistyczna. Paradoks związany z wolnością polega na ciągłym dążeniu do niej, kiedy natomiast już udaje nam się ją odnaleźć – staje się ona ciężarem nie do uniesienia.

Wolność zamieniamy z powrotem w niewolę i w ten sposób „błędne koło” się zamyka Wskazany powyżej paradoks zmusił mnie do poszukiwania odpowiedzi na temat istoty wolności. Natrafiłem na książki Fromma, który wielokrotnie poruszał temat wolności w swoich pracach. W mojej opinii udało mu się rozwikłać dręczące mnie pytanie ucieczki od wolności. Dlatego w niniejszej pracy przedstawię koncepcje wolności w ujęciu Ericha Fromma.

Dodatkowym argumentem za wyborem tego a nie innego filozofa, była jego postawa jako człowieka. W swoim życiu realizował założenia swojej filozofii, przez co stała się ona autentyczna.

Struktura pracy przedstawia się następująco: W pierwszym rozdziale zostanie przedstawiony życiorys Ericha Fromma, który umożliwi wprowadzenie w zagadnienie wolności. Następnie zajmę się przedstawieniem głównego problemu pracy jakim jest koncepcja wolności Ericha Fromma przez określeniem warunków, które umożliwiły zaistnienie wolności oraz opiszę dualizm procesu indywiduacji, który prowadzi człowieka do ponownego zniewoleni.

W trzeciej części pierwszego rozdziału zaprezentuje wolność pozytywną, która jest odpowiedzią na realizacje autentycznej natury człowieka.. W drugim rozdziale pracy zajmę się przedstawieniem fałszywie rozumianej wolności przez zaprezentowanie charakteru osobowości typowego dla współczesnego człowieka.

W pozostałej części drugiego rozdziału przedstawię powszechność tego problemy na podstawie społeczeństwa komunistycznego oraz kapitalistycznego. W trzeciej części pracy zaprezentuje warunki społeczne sprzyjające realizacji wolności pozytywnej. Ostatnia część pracy zostanie zrealizowana przez przedstawienie charakter osoby gotowej do realizacji wolności, oraz zaprezentowaniu jak społeczeństwo może pomagać w realizacji wolności.

Mam nadzieję, że poniższa praca przyczyni się do dokładniejszego zrozumienia koncepcji wolności i odpowie na pytanie dlaczego powinniśmy przestać uciekać od niej, a przygotować się do realizacji wolności w codziennym życiu.

Liczba stron 41
Nazwa Szkoły Wyższej Akademia Ignatianum w Krakowie
Rodzaj pracy licencjacka
Rok oddania 2010
image_pdf

Hume: O filozofii sceptycznej

5/5 - (1 vote)

Wstęp

David Hume, jako wybitny filozof empirysta, często jest kojarzony z filozofią sceptyczną. Sceptycyzm filozoficzny opiera się na kwestionowaniu naszej zdolności do osiągnięcia pewności wiedzy. W swoim dziele „Bądźmy sceptykami filozoficznymi” oraz innych pracach, takich jak „Traktat o naturze ludzkiej” i „Badania dotyczące rozumu ludzkiego”, Hume kieruje swoje badania ku zrozumieniu granic naszego poznania i wiedzy, prezentując sceptyczne argumenty w odniesieniu do różnych dziedzin filozofii.

I. Sceptycyzm dotyczący przyczynowości

Jednym z najbardziej znanych sceptycznych argumentów Hume’a dotyczy koncepcji przyczynowości. Hume twierdzi, że nie możemy doświadczyć bezpośrednio związku przyczynowo-skutkowego między zdarzeniami, a jedynie obserwować regularność w ich występowaniu. Hume podaje przykład bilardowych kul, które po zderzeniu się poruszają się w określonym kierunku. Widzimy jedynie, że jedno zdarzenie następuje po drugim, ale nie doświadczamy bezpośrednio związku przyczynowego.

Hume konkluduje, że nasze przekonanie o przyczynowości opiera się na nawyku i oczekiwaniu wynikającym z doświadczenia, a nie na racjonalnych dowodach. Jego sceptyczne podejście do przyczynowości wywołało wiele debat i kontrowersji, zmuszając filozofów do głębszego zastanowienia się nad tym, jak uzasadnić nasze przekonania o związkach przyczynowo-skutkowych.

II. Sceptycyzm dotyczący indukcji

Inny sceptyczny argument Hume’a dotyczy problemu indukcji. Indukcja polega na wnioskowaniu o ogólnych prawach na podstawie obserwacji szczegółowych przypadków. Na przykład, widząc, że słońce wstaje codziennie, indukcyjnie wnioskujemy, że będzie to miało miejsce także w przyszłości.

Hume argumentuje, że indukcja nie może być usprawiedliwiona logicznie ani racjonalnie, ponieważ opiera się na założeniu, że przyszłość będzie zachowywać się tak samo jak przeszłość. Nie ma jednak żadnego dowodu ani racjonalnego uzasadnienia, że rzeczywiście tak będzie. Ten sceptyczny argument podważa podstawy nauki i nasze przekonania o przewidywalności świata.

III. Sceptycyzm dotyczący Ja

W „Traktacie o naturze ludzkiej” Hume również prezentuje sceptyczny argument dotyczący pojęcia Ja, czyli stałego, niezmiennego podmiotu doświadczenia. Hume zauważa, że kiedy analizujemy nasze doświadczenia, nie możemy znaleźć żadnego trwałego, niezmiennego elementu, który można by nazwać Ja. Wszystko, co doświadczamy, to jedynie chwilowe wrażenia, które są w ciągłym przepływie.

Hume konkluduje, że pojęcie Ja jest iluzją, wynikającą z ciągłości naszych doświadczeń i naszej skłonności do utożsamiania się z nimi. Jego sceptyczne podejście do Ja wywarło wpływ na późniejszych filozofów, takich jak Immanuel Kant czy współczesne badania w dziedzinie filozofii umysłu.

IV. Sceptycyzm moralny

Hume jest również związany z pewnym rodzajem sceptycyzmu moralnego. Twierdzi, że nie można wyprowadzić wartości moralnych z samych faktów, zgodnie z zasadą „nie można wywieść powinności z bytu” (Hume’s Law). Hume uważa, że wartości moralne nie są wynikiem racjonalnego rozumowania, lecz mają swoje źródło w uczuciach i emocjach.

Chociaż Hume nie odrzuca całkowicie możliwości osiągnięcia pewności w kwestiach moralnych, jego podejście podważa tradycyjne przekonanie, że wartości moralne są obiektywne i wynikają z samej natury rzeczy. Hume zapoczątkował dyskusję na temat roli uczuć i emocji w etyce, która trwa do dziś.

V. Wnioski

Filozofia sceptyczna Hume’a odgrywa ważną rolę w jego myśli filozoficznej i wpłynęła na późniejszych filozofów. Poprzez podważanie naszej zdolności do osiągnięcia pewności wiedzy, Hume zmusza nas do refleksji nad granicami naszego poznania, a także do rozważenia roli nawyków, uczuć i emocji w naszym życiu intelektualnym i moralnym.

Jego sceptyczne argumenty dotyczące przyczynowości, indukcji, Ja oraz moralności prowadzą do głębszego zrozumienia i krytycznego podejścia do filozofii oraz nauk. Chociaż sceptycyzm Hume’a może wydawać się prowokacyjny i pesymistyczny, stanowi on ważne przyczynki do debat filozoficznych na temat granic naszego poznania i natury rzeczywistości.

image_pdf